OSTATNIE ROZDANIE

“Wieslaw Mysliwski jest tworca przywracajacym wiare w sens i wartosc prawdziwej literatury. Jego powiesci wynikaja z glebokiej wewnetrznej potrzeby wyrazenia – i rownoczesnie poznania – prawdy o ludzkim losie, przeznaczeniu, przemijalnosci, pamieci, milosci, sensie istnienia.
O tym – choc nie tylko o tym – mowi jego najnowsza powiesc Ostatnie rozdanie, kolejne prozatorskie arcydzielo, na ktore czekalismy kilka lat. Mysliwski publikuje rzadko, pisze dlugo, zgodnie z przeswiadczeniem, ze “pisac ksiazki powinno sie dopiero, gdy czlowiek naprawde czuje, ze nie ma juz zadnego innego wyjscia (…), wtedy kiedy jest sie przekonanym, ze ma sie cos naprawde do powiedzenia komus drugiemu”.
Ostatnie rozdanie to dzielo “totalne”, ktore chce objac calosc ludzkiego doswiadczenia, dotknac tajemnicy bytu. Jest zacheta do myslenia, nie poucza, nie moralizuje i nie ocenia. Pokazuje zycie z jego dobrymi i zlymi stronami. To powiesc filozoficzna i wielowymiarowa, ktorej tematem jest czlowiek i ludzki los zawieszony miedzy przypadkiem a koniecznoscia. Perfekcyjnie skonstruowana, zacheca do lektury wielokrotnej – przy kazdej pozwalajac odkryc jej nowe wymiary i perspektywy. Zywiol opowiesci sprawia, ze czytelnik zatapia sie w niej i oddaje sie jej zniewalajacemu nurtowi”.