AKSAMITKA Dwiescie wiosen vol 4

“Czwarty tom tej barwnej i trzymajacej w napieciu opowiesci to okres komunizmu, kiedy bohaterowie sagi, postawieni wobec zupelnie nowej rzeczywistosci, z roznym skutkiem usiluja sie w niej odnalezc i ocalic wartosci nadrzedne, takie jak milosc, lojalnosc, tolerancja.
Jest rok 1945 – wyczekiwany koniec niemieckiej okupacji. Radosc z wyzwolenia trwa krotko, gdy okazuje sie, ze stary terror bardzo szybko zastepuje nowy, dla niektorych rownie dotkliwy.
Folwark w pieknej dolinie, zapewniajacy dotad tylu pokoleniom dobre i wygodne zycie, to teraz tylko troche wieksze gospodarstwo, mlyn zostaje upanstwowiony – dawny swiat bezpowrotnie przechodzi do historii; byli wlasciciele, chcac nie chcac, musza isc z duchem czasu, bez wzgledu na przekonania czy niechec do narzuconego systemu.
Adela i Kajetan Konarscy maja dwoch urodzonych tuz po wojnie synow. Ci, ani w dziecinstwie, ani w zyciu doroslym, nie przysporzyli im wiekszych zmartwien. Natomiast z corka Marcelina, ktora przytrafila im sie, gdy oboje byli po czterdziestce, juz nie bylo tak latwo. Kiedy wiec w przeddzien upadku komunizmu Marcelina zaklada biala suknie, rodzice oddychaja z wielka ulga, wierzac, iz malzenstwo polozy wreszcie kres jej nieprzewidywalnosci, utemperuje niepokorny charakter. Jednak gdy auto wiozace mlodych do slubu zatrzymuje sie nagle w polowie drogi, wszystko na nowo staje pod znakiem zapytania”.