W LESIE WIEDENSKIM WCIAZ SZUMIA DRZEWA (And in the Vienna Woods the Trees Remain)

“Literacki reportaz o dwoch twarzach Szwecji w czasie II wojny swiatowej.
Gdy w zaanektowanej przez hitlerowskie Niemcy Austrii zycie Zydow stalo sie nie do zniesienia, Elise i Josef Ullmannowie postanowili za wszelka cene ocalic swojego trzynastoletniego syna. Ratunek mogl oznaczac tylko jedno – wyslanie Ottona do jakiegos bezpiecznego kraju. Tak chlopiec trafil do Szwecji. W ciagu pieciu lat rozlaki, az do ich smierci w Auschwitz w 1944 roku, pisza do niego ponad piecset listow, na podstawie ktorych Elisabeth Asbrink tworzy intymna opowiesc o milosci i tesknocie wpleciona w najczarniejsze fragmenty historii Europy XX wieku.
Ale ta historia ma jeszcze jednego bohatera. To Ingvar Kamprad, rowiesnik Ottona i pozniejszy tworca IKEI. Zafascynowany nazistowskimi ideami nalezal do faszyzujacych szwedzkich organizacji. Losy tych dwoch chlopcow splotly sie, gdy Otto zatrudnil sie na farmie Kampradow. Ingvar wiedzial, ze Otto jest Zydem, Otto znal poglady Ingvara, a mimo to polaczyla ich przyjazn. To kolejna zagadka ludzkiego losu.
To opowiesc o zyciu, ktore nagle rozpada sie w proch, o rozpaczliwym szukaniu ratunku, o samotnosci dziecka wyrwanego z rodzinnego domu, o najgorszej zarazie, jaka mogla spotkac ludzkosc – nienawisci do drugiego czlowieka. To wreszcie rozliczenie autorki ze wstydliwa historia jej kraju. Asbrink demaskuje Szwecje i jej prawdziwy stosunek do Zydow – niechec, biernosc i milczace przyzwolenie na Zaglade”.