BYLI SOBIE RAZ

“Jest rok 2009. Maria Konwicka po trzydziestu latach emigracji wraca ze Stanow do Polski. Ojcu z najblizszych zostala juz tylko ona. Codziennie, az do smierci Tadeusza Konwickiego w 2015 roku, wspolnie przemierzaja slynna trase jego spaceru po Warszawie.
Po odejsciu ojca Maria, porzadkujac rodzinne archiwum, probuje poukladac strzepy wspomnien z dziecinstwa w powojennej Polsce. Odtwarza burzliwe losy dwoch artystycznych rodzin – Lenicow i Konwickich. Jak echo powraca w jej opowiesci obraz warszawskiej bohemy i slynnego stolika w „Czytelniku”, przy ktorym zasiadali Konwicki, Holoubek i Lapicki.
Wspomina, jak jeden z najslynniejszych pisarzy polskich pisal do niej udawane „listy milosne”, jak Elzbieta Czyzewska pomagala jej zadomowic sie w Nowym Jorku oraz jak kot Iwan (z domu Iwaszkiewicz) decydowal o przyznaniu domownikom paszportu.
Wraca pamiecia do przyjazni ojca z Morgensternami, Dziewonskimi, Tyrmandem, Wajda… Jej wnikliwa, wielowatkowa opowiesc pelna jest zycia”.