Jerzy Pilchย (1952โ2020) w swojej autobiografii โ uzupeลnionej archiwalnymi zdjฤciami z Wisลy i z rodzinnego albumu โ zmienia czas utracony w czas odzyskany dziฤki ocalajฤ cemu darowi opowiadania, bo โto, czego nie pamiฤtamy albo czego nie umiemy opisaฤ โ nie istniejeโ.
โAutobiografia w sensie ลcisลym, a nawet umownymย to taka opowieลฤ o sobie, ktรณrฤ sam pisarz uznaล za kanonicznฤ , a wiฤc jedynฤ , jaka (jego zdaniem) nadaje siฤ do przekazania innym. Piszฤ c jฤ , Jerzy Pilch dokonaล ostentacyjnej redukcji zdarzeล naleลผฤ cych do powierzchniowej warstwy wลasnego ลผycia. Uczyniล tak, by tym mocniej wyeksponowaฤ drugฤ , gลฤbokฤ warstwฤ tegoลผ ลผycia, stanowiฤ cฤ klucz do jego toลผsamoลci i sposobu widzenia ลwiata. Umieลciล w niej mitycznฤ przestrzeล dzieciลstwa spฤdzonego w Wiลle i wyjazd do Krakowa, lokujฤ cy go w istnieniu realnym, historycznymโ.
โ Marian Stala
