Podczas I wojny swiatowej Imperium Osmanskie bylo sprzymierzencem Niemiec i Austro-Wegier. W styczniu 1915 r. ponad 20 000 zolnierzy tureckich wyruszylo z pustynnego regionu Negew na poludniu Palestyny i przekroczylo pustynie Synaj, aby zaatakowac Kanal Sueski, znajdujacy sie wtedy pod kontrola Brytyjczykow. Ataki prowadzone 3 i 4 lutego zakonczyly sie niepowodzeniem.
W kwietniu 1916 r. Turcy, wspomagani przez doradcow niemieckich, zorganizowali nowa ofensywe w kierunku Kanalu Sueskiego. W decydujacej bitwie pod Romani w sierpniu 1916 r. poniesli kleske i musieli sie cofnac. Po tym zwyciestwie dowodztwo brytyjskie postanowilo przyjac bardziej ofensywna strategie, by uniemozliwic Turkom dostep do kanalu. Misje te powierzono specjalnej jednostce wojskowej utworzonej w grudniu 1916 r. Nazwano ja Kolumna Pustynna, w ktorej wazna role odgrywala Australijsko-Nowozelandzka Dywizja Kawalerii (ANZAC). W czasie ofensywy brytyjskiej w Palestynie w 1917 r dywizje ANZAC dokonaly udanego manewru flankowego w zachodniej czesci pustyni Negev, ktorego czescia byla slynna szarza kawaleryjska 31 pazdziernika na Beer Szewe, zakonczona wydarciem miasta tureckim obroncom.
