BEZ STRACHU Dziennik wspolczesny

Wstrzasajacy i liryczny, smutny i wesoly, pelen ciepla i ostro tnacy lajdakow, melancholijny i szyderczy… zapis czy urywki z bardzo bogatego zycia sprzed wojny, z czasow ludobojstwa, czasow mniejszych i wiekszych swinstw Polski socjalizmu i wreszcie wspolczesnych, w ktorych zycie autora, jak i nasze przeplata sie z bezsensowna polityka. Wspaniala literatura w chronologicznym zapisie miesiecy i lat, o ktorych autor tak subiektywnie i sugestywnie opowiada, ze wystarczy na chwile sie w niej zaglebic, by poczuc to co on.
…X 1945 – W hotelu Sejmowym przyjmowal grupe towarzysz Szleyen, ,,Hiszpan”, teraz wysoki dzialacz partyjny, erudyta. Tak, to wszystko jeszcze byli inteligenci. Szleyenowa uwazano za wybitna tlumaczke literatury hiszpanskiej.
Po wojnie Szleyenowie adoptowali dwie dziewczynki, sieroty. W marcu 1968 odchowane juz dorosle panny zwrocily sie do wladz partyjnych, ze nie chca byc corkami zydowskich rodzicow. Zeby uniewazniono adopcje. Partia przywrocila im katolickie nazwisko. Samotna juz wtedy Szleyenowa zostala opuszczona przez dziewczyny, ktore zdazyla pokochac…
…Opowiada Kurkiewicz, ze byl ,,przez krotka chwile samozwanczym, niezrzeszonym aktywista antynikotynowym”. Wybral w pociagu miejsce w wagonie ,,dla niepalacych”. W korytarzu duzo bylo dymu. Pyta konduktora: ,,Czy to wagon w calosci dla niepalacych?”. ,,A tak”. ,,Czyli nikomu nie wolno palic?” ,,Nie wolno”. Po chwili konduktor, wspanialomyslnie: ,,Ale zapal pan sobie!”.
Czy nie powiedzialem kiedys w wywiadzie: ,,Cudowny kraj ta Polska!”? Mozna palic tam, gdzie nie wolno. Mozna glosic nienawisc, rasizm, antysemityzm – chociaz prawo tego zabrania. Mozna kontynuowac przemarsz faszystowski, chociaz ratusz nakazal manifestacje rozwiazac. ,,Wyspa wolnosci!”…