BIAŁA GORĄCZKA

“Pojechalem do ZSRR kilka razy w 1991 i 1992 roku i wiecej nie chcialem. Fantastyczni ludzie i obraza rozumu. Wielka sztuka i ponizajace poszukiwania z opuszczonymi spodniami choc kawalka papieru toaletowego. Wspaniala architektura i okno wychodzace na gore smieci na wysokosc drugiego pietra. Zabraklo mi wtedy reporterskiego zrozumienia, zabraklo determinacji. I oto Jacek Hugo-Bader wchodzi w imperium dla mnie. Bo kiedy czytam jego reportaze, mam wrazenie, ze specjalnie dla mnie – czytelnika przezywa te wszystkie przygody. Przezywa je niejako w moim imieniu. Wiem, ze inni tez maja takie wrazenie: czytaja i czuja, ze to jest ich czlowiek tam. I wlazi, gdzie ja bym sie bal wlezc. Hugo-Bader opisuje imperium z perspektywy walesajacego sie psa; chwyta mechanizmy myslenia, zachowan, procesow i na dodatek szczura za ogon.” – Mariusz Szczygiel, reporter