PrzejmujΔ ca powieΕΔ o dorastaniu. I o tym, jak czas przemija, by w koΕcu nas rozdzieliΔ.
Tylko jako dzieci potrafimy kochaΔ naprawdΔ mocno.
Mam na imiΔ Virginie. Dzisiaj z trojga przyjaciΓ³Ε, Niny, Adriena i Etienneβa, rozmawia ze mnΔ juΕΌ tylko Adrienβ¦
Rok 1986. Adrien Bobin, Γtienne Beaulieu i Nina Beau chodzΔ do tej samej klasy szkoΕy podstawowej. PoczΔ tkowo ΕΔ czy ich przypadkowa zbieΕΌnoΕΔ β nazwiska caΕej trΓ³jki zaczynajΔ siΔ na literΔ βBβ i w szkole zawsze wyczytywani sΔ jedno po drugim. WkrΓ³tce jednak stajΔ siΔ nierozΕΔ czni takΕΌe poza szkoΕΔ .
UczΔ siΔ i bawiΔ β zawsze razem, nawet gdy mijajΔ beztroskie lata i z podstawΓ³wki przechodzΔ do gimnazjum, a potem do liceum, aΕΌ w koΕcu porzucajΔ szkolne autobusy i zaczynajΔ chadzaΔ do nocnych klubΓ³w. ZwiΔ zani przysiΔgΔ krwi, obiecali sobie za wszelkΔ cenΔ wspieraΔ siΔ w osiΔ gniΔciu upragnionego celu: nade wszystko pragnΔ opuΕciΔ maΕe prowincjonalne miasteczko, z ktΓ³rego pochodzΔ , i zamieszkaΔ w ParyΕΌu, oddaΔ siΔ muzycznej pasji i za nic nie pozwoliΔ, by ΕΌycie ich rozdzieliΕo. Ale czas mija nieubΕaganie, a los ma wobec nich wΕasne planyβ¦
Rok 2017. Na dnie jeziora w maΕym miasteczku, w ktΓ³rym dorastaΕa trΓ³jka przyjaciΓ³Ε, znaleziony zostaje wrak samochodu. Virginie, niezaleΕΌna dziennikarka lokalnych mediΓ³w, relacjonuje wydarzenie. W przeszΕoΕci bardzo dobrze znaΕa Adriena, Γtienneβa i NinΔ. Jaki jest zwiΔ zek miΔdzy tragicznym wypadkiem a historiΔ ich nierozΕΔ cznej przyjaΕΊni?
ValΓ©rie Perrin snuje historiΔ splΔ tanych losΓ³w bohaterΓ³w od lat dzieciΔcych, przez czas dojrzewania, aΕΌ po dorosΕoΕΔ β tytuΕowej trΓ³jki zΕΔ czonej wiΔzami, ktΓ³re los i czas nieubΕaganie wystawiajΔ na prΓ³bΔ.
Wspaniale opowiedziana, trzymajΔ ca w napiΔciu opowieΕΔ o relacjach, ktΓ³re ΕΔ czΔ nas na caΕe ΕΌycie, i wyborach, ktΓ³re decydujΔ o tym, kim jesteΕmy.
PoruszajΔ cΔ historia o miΕoΕci i stracie, nadziei i ΕΌalu, przyjaΕΊni i przeciwnoΕciach losu, a takΕΌe o czasie, ktΓ³ry nieuchronnie przynosi zmiany.