“Rachel kazdego ranka dojezdza do pracy tym samym pociagiem. Wie, ze pociag zawsze zatrzymuje sie przed tym samym semaforem, dokladnie naprzeciwko szeregu domow. Zaczyna sie jej nawet wydawac, ze zna ludzi, ktorzy mieszkaja w jednym z nich. Uwaza, ze prowadza doskonale zycie. Gdyby tylko mogla byc tak szczesliwa jak oni. I nagle widzi cos wstrzasajacego. Widzi tylko przez chwile, bo pociag rusza, ale to wystarcza.
Wszystko sie zmienia. Rachel ma teraz okazje stac sie czescia zycia ludzi, ktorych widywala jedynie z daleka. Teraz przekonaja sie, ze jest kims wiecej niz tylko dziewczyna z pociagu”.
