GALIA BELGIJSKA 57-51 p.n.e. Historyczne bitwy

Konflikt zbrojny Belgow z Rzymianami, ktory byl czescia tzw. wojny galijskiej (58-51 p.n.e.), ze wzgledu na intensywnosc oraz dramaturgie walk zasluguje na to, aby przyjrzec mu sie nieco blizej. Belgowie bowiem jako pierwsi w Galii stawili opor legionom rzymskim. Stalo sie to w drugim roku wojny, kiedy przedluzajaca sie obecnosc rzymskich zolnierzy w Galii celtyckiej zaczela ich niepokoic i sklonila do podjecia krokow ofensywnych. Ich plany uprzedzil jednak Cezar. Podczas kampanii belgijskiej w 57 r. doszlo do bitwy nad rzeka Sabis z plemieniem Nerwiow, gdzie armia rzymska otarla sie o kleske. To Belgowie w roku 54 p.n.e. podniesli bunt przeciwko panowaniu Rzymian i zadali im najwieksza kleske jakiej doznali w czasie calej tej wojny. Legiony rzymskie przegraly w kraju Eburonow, pomniejszego belgijskiego ludu, za co ten zaplacil wysoka cene, a ich krol Ambioryks stal sie najwiekszym osobistym wrogiem Cezara, ktorego prokonsul, niemal z maniakalna zaciekloscia, probowal dopasc. Poza tym, ze wszystkich plemion Galii, najdluzej Rzymianom opieraly sie dwa niewielkie belgijskie plemiona: Morynowie i Menapiowie.