Kino PRL-u. MoΕΌemy siΔ zΕΌymaΔ na papierowe dialogi i natrΔtnΔ propagandΔ, ale byΕ to jedyny czas w historii polskiej kinematografii, kiedy zachodni recenzenci czekali na nowe obrazy z Polski. Scenariusze znad WisΕy (jak np. βKanaΕβ StawiΕskiego) podbijaΕy serca wΕodarzy Hollywoodu, a termin βfilmowa szkoΕa polskaβ zostaΕ wpisany na staΕe do Εwiatowego sΕownika popkultury. Polscy reΕΌyserzy zaΕΌywali sΕawy porΓ³wnywalnej do Antonioniego i Kurosawy, polscy aktorzy stawali siΔ gwiazdami festiwali filmowych. ZostaΕy tylko wspomnienia.
β’Kolaboranci i emigranci
β’HollyΕΓ³dΕΊ: kuΕΊnia kadr. Sukcesy i ekscesy ΕΓ³dzkiej filmΓ³wki
β’Socrealizm w obiektywie kamery
β’Wpuszczani w βKanaΕβ: poczΔ tki legendy szkoΕy polskiej
β’ZespoΕy filmowe i kolaudacje. Β»PrzywrΓ³ciΔ scenΔ dupnika. Minister Kultury i SztukiΒ«
β’Pola Raksa. PiΔkne dziewczyny z okΕadek trafiajΔ na ekran
β’Superprodukcje i kino moralnego niepokoju
β’Kultowe sceny polskiego kina
β’Mistrz Andrzej. OpowieΕΔ o Andrzeju Wajdzie.
β’SamotnoΕΔ MaΕego Rycerza. Tadeusz Εomnicki
β’Bobek. Wszystkie twarze BogumiΕa Kobieli
β’Jerzy Skolimowski. RΔce do gΓ³ry β przez dwadzieΕcia lat
β’Na wieki wiekΓ³w Kmicic. Daniel Olbrychski
β’Beata Tyszkiewicz. PiΔknoΕΔ na wyΕΔ cznoΕΔ dla filmu.
