ISLANDIA Albo najzimniejsze lato od piecdziesieciu lat

„Siodmego czerwca 1613 roku do zatoki Nesvogur na polwyspie Snæfellsnes wplywa statek handlowy z Bremy. Na pokladzie stoi Daniel Vetter, Morawianin, czlonek Jednoty braci czeskich. Ma dwadziescia jeden lat. W przyszlosci bedzie typografem, kierownikiem slynnej drukarni w Lesznie. Nie wiemy, jak wyglada, nie zachowal sie bowiem zaden jego portret. Mozemy sobie tylko wyobrazic, ze na jego twarzy rysuje sie zmeczenie morska podroza, a w sercu ciekawosc siluje sie ze strachem. Cwierc wieku pozniej, w roku 1638, w prowadzonym przez Vettera warsztacie typograficznym Jednoty braci czeskich w Lesznie, ukazuje sie ksiazka pod tytulem Islandia albo Krotkie opisanie wyspy Islandyji. Wiesc o pierwszym opisie wyspy wydanym w jezyku polskim roznosi sie lotem blyskawicy po Europie.
Wydany przez Towarzystwo Przyjazni Polsko-Islandzkiej reprint dziela Daniela Vettera wpadl mi w rece, gdy szukalem inspiracji do podrozy. Przeczytalem Islandie… w jeden wieczor. Przerzucajac ostatnia strone, wiedzialem, ze opisuje ona dokladnie takie miejsce, jakie chce odwiedzic. Wtedy tez zdalem sobie sprawe, ze wlasnie przypada okragla, czterechsetna rocznica wyprawy Daniela Vettera”.