JAK PRZETRWAC W SREDNIOWIECZNYM KRAKOWIE

“Stephen Hawking uznawal podroze w czasie za niemozliwe – inaczej juz najechalyby nas hordy turystow z przyszlosci. A jednak wciaz podrozujemy w czasie dzieki ksiazkom: pamietnikom, kronikom, relacjom. Mozemy zapuszczac sie do zaginionych krolestw i zapomnianych, na wpol legendarnych czasow, albo wybrac sie gdzies blizej, ot – do zwyklego polskiego sredniowiecznego miasta. Ale czy na pewno zwyklego?
Jesli fascynuja cie czasy, o ktorych wciaz wiemy mniej, niz bysmy chcieli, i ludzie, ktorzy tworzyli atmosfere dawnego Krakowa – to lektura dla ciebie.
Dowiesz sie z niej, jak zalozyc rodzine i dlaczego nie warto z tym zwlekac, jak dlugo wypadalo karmic dzieci piersia i co robiono, gdy plakaly w nocy. Poznasz sredniowieczne menu i przekonasz sie, ze gospode sasiadujaca z cmentarzem kosciola Mariackiego lepiej bylo obchodzic z daleka, choc i w innych przybytkach karczmarzom nalezalo patrzec na rece. Zobaczysz, jak imprezowano w sredniowieczu, co sie dzialo w karnawale na krakowskich ulicach i z kim mozna bylo pojsc w tany na wlasnym weselu. Odwiedzisz laznie miejskie, otwarte juz od wschodu slonca, w ktorych mozna bylo sie ostrzyc i ogolic, a nawet postawic sobie banki, i przekonasz sie, ze lepiej bylo chadzac do lazni bez ubran. Nikogo wowczas nie szokowal ojciec biegnacy zazyc kapieli wraz z zona i dziecmi, a wszyscy goli jak swiety turecki”.