KINEMATOGRAFIA I LITERATURA SARDYŃSKA A TOŻSAMOŚĆ REGIONALNA Od Grazii Deleddy do Salvatore Mereu

Monografię „Kinematografia i literatura sardyńska a tożsamość regionalna” poświęcono nie tylko szeroko rozumianej kulturze wyspy, ale też złożonemu problemowi kształtowania się tożsamości regionalnej, która tworzy oś rozważań przedstawionych w tekście.

Książka zawiera opis budowania tożsamości regionalnej w wybranych tekstach kultury sardyńskiej. Głównymi obszarami analizy są kinematografia sardyńska oraz adaptacje literatury sardyńskiej, przede wszystkim prozy Grazii Deleddy. Problematykę tożsamości regionalnej autorka przedstawia z szerszej perspektywy metodologicznej — zarówno socjologicznej, historycznej, psychologicznej, jak i etnograficznej, w której takie elementy, jak strój, zwyczaje czy obyczaje, składają się na podstawowe czynniki tożsamości regionalnej. Ewa Baszak starała się wykazać, że tożsamość sardyńska jest składową prawie każdego dzieła literackiego i filmowego, które powstało na Sardynii. Tamtejsi mieszkańcy w większości decydują się bowiem na bezpośrednie podkreślenie owej „sardyńskości”: języka, kultury, tradycji czy stylu życia.

Wśród omawianych filmów znajdują się: „Bandyci z Orgosolo” (1960, reż. Vittorio De Seta), ekranizacja powieści Gavina Leddy „We władzy ojca” (1977, reż. Paolo i Vittorio Taviani), „Ballo a tre passi” (2003) oraz „Bellas Mariposas”(2012) (reż. Salvatore Mereu).