“Monumentalna powiesc Olgi Tokarczuk. Blisko tysiac stron, wiele watkow, postaci, miejsc, ktore tworza barwny obraz Polski u progu oswiecenia. Refleksyjne dzielo o zakretach historii decydujacych o losach calych narodow.
Ksiegi Jakubowe imponuja literackim rozmachem i mnogoscia mozliwych interpretacji. Autorka czerpie z tradycji powiesci historycznej, poszerzajac jednoczesnie jej granice gatunkowe. Z ogromna dbaloscia przedstawia realia epoki, szczegoly architektury, ubiory, zapachy.
Jest rok 1752, do Rohatyna na Podolu przybywaja kasztelanowa Katarzyna Kossakowska i poetka Elzbieta Druzbacka. Jednym z ich gosci jest miejscowy proboszcz Benedykt Chmielowski, autor pierwszej polskiej encyklopedii. Ksiadz i poetka, zafascynowani literatura, szybko znajduja nic porozumienia. Nieco pozniej, takze na Podolu, pojawia sie przystojny i charyzmatyczny Zyd – Jakub Lejbowicz Frank. Glosi on idee, ktore dziela spolecznosc zydowska. Wywolany przez niego ferment moze zmienic bieg historii…
Ksiegi Jakubowe to pasjonujaca powiesc o czasach, gdy w Polsce egzystowaly obok siebie chrzescijanstwo, judaizm i islam. Dzielo tworzone bylo przez szesc lat, autorka wspierala sie badaniami historycznymi, podrozowala na Ukraine. Wszystko po to, aby poszukac odpowiedzi na pytania o formowanie sie dzisiejszego ksztaltu naszej czesci Europy”.
