Wnikliwe studium opΔtania wΕadzΔ , rzucajΔ ce nowe ΕwiatΕo na postaΔ wΕoskiego dyktatora.
Wizerunek Mussoliniego i Hitlera, a takΕΌe stworzonych przez nich reΕΌimΓ³w zlaΕ siΔ ze sobΔ
do tego stopnia, ΕΌe twΓ³rca faszyzmu zniknΔ
Ε w cieniu FΓΌhrera, uznany za jego nieudane wcielenie albo wrΔcz komicznΔ
kopiΔ. Tymczasem to wΕaΕnie wΕadza Mussoliniego miaΕa o wiele bardziej totalny charakter, a stworzony przez niego system byΕ caΕkowicie zaleΕΌny od jednego, owΕadniΔtego maniΔ
wielkoΕci dyktatora.
MoΕΌna sobie wyobraziΔ ideologiΔ nazistowskΔ
, jej zbrodnie i rytuaΕy bez Hitlera. Komunistyczny terror istniaΕ zarΓ³wno przed, jak i po Stalinie. Trudno jednak wyobraziΔ sobie faszyzm bez Mussoliniego β twΓ³rcy mitologii, stanowiΔ
cego jednoczeΕnie jej ucieleΕnienie.
Zbrodniarze, ktΓ³rzy znajdowali siΔ w bliskim otoczeniu Hitlera β GΓΆring, Goebbels, Himmler, i wielu innych β mieli wΕasny charakter, ΕciΕle okreΕlony zakres wΕadzy, a czasem nawet cieszyli siΔ osobistymi sukcesami. Stalin przeprowadzaΕ kolejne czystki na szczytach wΕadzy i niszczyΕ prawdziwych albo urojonych rywali, ale w dniu jego Εmierci nadal ΕΌyΕ Beria i wielu mu podobnych. Tymczasem caΕe otoczenie Mussoliniego stanowiΕo jedynie blade tΕo dla dyktatora, ktΓ³ry sprawowaΕ peΕniΔ wΕadzy i bez namysΕu wprowadzaΕ w ΕΌycie najmroczniejsze wizje, jakie podsuwaΕa mu wyobraΕΊnia. Mussolini sam obsadzaΕ najwyΕΌsze stanowiska w paΕstwie i wymieniaΕ urzΔdnikΓ³w na kaΕΌdym szczeblu, mΓ³gΕ wedle uznania zmieniaΔ konstytucjΔ i dla kaprysu wywoΕywaΕ wojny, okupione hekatombΔ
ofiar.