PANI OD OBIADOW Lucyna Cwierczakiewiczowa Historia

“Poznajcie polska Julie Child! Trzesla warszawska socjeta konca XIX wieku. Bywala na salonach, nadawala ton dyskusjom i balom. Zadna inna kobieta w Krolestwie Polskim nie odniosla takiego sukcesu jak Lucyna Cwierczakiewiczowa.
Fizycznie byla przeciwienstwem urodzonej niemal sto lat pozniej Amerykanki. Miala zaledwie poltora metra wzrostu i z duma nosila niemala nadwage. Za to sposob bycia, niezwykla charyzma i bezposredniosc z pewnoscia laczyly dwie slynne kucharki. Obie mialy tez podobny plan na przyszlosc – byc dobra zona i matka, pomagac innym, uczyc sie i wiesc zycie nowoczesnej pani domu. A ze bez umiejetnosci gotowania sprostac temu nie sposob, to cale swoje zaangazowanie zogniskowaly w sztuce kulinarnej i odniosly niebywaly sukces.
Pani Lucyna miala niespelna czterdziesci lat, a juz byla obiektem zachwytow, zlosliwych spojrzen i plotek. Jej 365 obiadow za 5 zlotych bylo najchetniej czytana polska ksiazka tamtego okresu i zajmowalo honorowe miejsce w tysiacach polskich domow, tuz obok Biblii. Naklady kolejnych jej ksiazek kucharskich przekraczaly naklady dziel Mickiewicza i Slowackiego, prowadzony przez nia salon przy Krolewskiej odwiedzaly najwieksze osobistosci stolicy, a za roczna pensje mogla kupic trzy majatki ziemskie!
„Panoszy sie na miescie jak pawie pioro w kapeluszu – mowili zlosliwcy, zazdroszczacy jej zylki do marketingu i interesow, dodajac: – Jest jak rtec, wszedzie sie wcisnie“. Slynela tez ze swojej oszczednosci, co sprawilo, ze zartobliwie nazywano ja „Cwierciakiewiczowa“. Byla jednoczesnie wzorem emancypacji, a promujac w swoich poradnikach, redagowanych przez siebie kalendarzach i rubrykach prasowych zdrowy styl zycia, wyprzedzila epoke”.