“Jak uszyc modny plaszcz o kroju francuskim z wojskowego koca?
W jaki sposob urzadzic przyjecie, kiedy nie mamy ani stolu ani krzesel?
Jak kichac sposobem bezszmerowym i dlaczego mamy sie witac bez calowania rak?
W jaki sposob „Przyjaciolka” walczyla z powojennym analfabetyzmem, a jej redaktorki — z bieda, zacofaniem i „zabobonem”?
Jakie warunki musiala spelniac kandydatka na „kociaka”?
Dlaczego wnetrza, stroje i przepisy kulinarne publikowane w „Ty i Ja” budzily niesmak czesci czytelnikow?
Co kryje sie pod haslem: Paryz domowym sposobem?
Popularne w PRL-u czasopisma poswiecone kulturze, stylowi zycia i codziennym bolaczkom towarzyszyly czytelniczkom i czytelnikom w zmaganiach z nowa powojenna rzeczywistoscia. Edukowaly, pouczaly, radzily. Kreowaly snobizmy, prowadzily wlasne kampanie na rzecz dobrego gustu, lecz takze wykonywaly prace u podstaw, oferujac fachowe porady dotyczace zdrowia czy wychowywania dzieci. Bywaly narzedziami propagandy, ale tez walczyly o zachowanie niezaleznosci. Wszystkie mialy misje, ktora realizowaly, siegajac po srodki odpowiednie dla roznych grup spolecznych”.
