PLUCZKI Poszukiwacze zydowskiego zlota

„Ona: – Czy chodzenie tam to byl grzech? Jak one juz byly martwe a tu bida byla, to nie jest grzech. Tak se mysle. A pan mysli, ze to byl grzech, rabac te ciala, szukac tam grosza jakiegos?
Ja: – To ludzie byli.
Ona: – Ale niezywe”.
To nie byly incydenty, ale proceder, ktory, niemal na masowa skale, trwal przez lata. Na terenie bylych obozow zaglady w Sobiborze i Belzcu, w mogilach setek tysiecy ofiar mieszkancy pobliskich wsi i przyjezdni prowadzili wykopki w poszukiwaniu „zydowskiego zlota”. „Na Icki” chodzili ojcowie i synowie, sasiedzi, mezczyzni, kobiety i dzieci. Prochy zmieszane z ziemia przeplukiwali w rzece lub specjalnie wykopanych dolach z woda, tzw. pluczkach”.