“Porozumienie przeciw monowladzy to zarowno autobiografia jednego z najwazniejszych polskich politykow XX i XXI wieku, jak i historia dowodzonej przez niego formacji politycznej – Porozumienia Centrum.
To takze doskonala odpowiedz dla wszystkich zatrwozonych dzis z powodu „zagrozonej demokracji”. Przywraca pamiec o tym, kto robil na te demokracje zamach, a kto o nia walczyl w czasach upadajacego PRL-u i po roku 1989. Pokazuje, jak srodowiska zwiazane z szeroko rozumiana lewica probowaly pod szyldem „Solidarnosci” stworzyc monopartyjny system wladzy w Polsce, jak z nowych rzadow chciano wykluczyc tych, ktorzy nie podzielali pogladow wladzy badz tez mieli „niesluszne rodowody”. Ci, ktorzy tak glosno dzis krzycza, mieli stac sie jedynymi beneficjentami solidarnosciowej rewolucji.
Mozna by te polityczna autobiografie szefa PiS- u nazwac “Moja niezgoda” czy “Moim sprzeciwem”. To Jaroslaw Kaczynski i dowodzona przez niego partia Porozumienie Centrum postanowily bronic wartosci chrzescijanskich i demokratycznych, zgodnych z narodowa tradycja – nie dopuscic, aby totalitarny system odrodzil sie w demoliberalnej szacie. Byly momenty, gdy wydawaloby sie, ze walka Jaroslawa Kaczynskiego skazana jest na niepowodzenie, kiedy zostawal sam na placu boju albo tez formacja, ktorej chcial przewodzic, byla skrajnie podzielona”.
