PROFESOR WEIGL I KARMICIELE WSZY

“Rudolf Weigl to czlowiek, ktory pokonal tyfus plamisty.
W czasie pierwszej wojny swiatowej epidemie tyfusu pochlonely kilka milionow ludzkich istnien. Szczepionka opracowana przez Weigla uratowala od smierci kolejne miliony w Chinach, Afryce i Europie.
W czasie drugiej wojny swiatowej we Lwowie dal polise na zycie paru tysiacom ludzi. Poeta Zbigniew Herbert, matematyk Stefan Banach, filozof Mieczyslaw Kreutz, pisarz Miroslaw Zulawski, geograf Eugeniusz Romer, historyk literatury Stefania Skwarczynska, kompozytor Stanislaw Skrowaczewski, aktor Andrzej Szczepkowski karmili wlasna krwia wszy konieczne do produkcji leku.
Ausweis Instytutu Antytyfusowego Rudolfa Weigla byl w czasie okupacji gwarancja bezpieczenstwa. Pozwalal uniknac wywiezienia na roboty przymusowe i bezpiecznie wyjsc z kazdej lapanki. Niemcy potrzebowali szczepionki. Chcieli, zeby Weigl podpisal reichsliste. Odmowil. Czul sie Polakiem, choc w jego zylach nie bylo polskiej krwi. Kusili go poparciem w Komitecie Noblowskim dla nagrody, do ktorej byl wielokrotnie nominowany przed wojna. Nie ulegl.
Po wojnie wrocil temat Nobla dla Weigla. Wtedy kilku zazdrosnych kolegow oskarzylo go o kolaboracje, bo szczepionke, ktora produkowal, wykorzystywal Wehrmacht.
Historia zadrwila z Rudolfa Weigla okrutnie. Pierwszy raz stracil szanse na Nobla, bo chcial byc Polakiem a nie Niemcem, drugi, bo znalezli sie Polacy, ktorzy uznali, ze byl zlym Polakiem”.