Robinson Crusoe jest jednym z tych tekstΓ³w literackich, ktΓ³re zna kaΕΌdy. ZnajomoΕΔ powieΕci Daniela Defoe czΔsto ogranicza siΔ jednak podobnie jak w przypadku Hamleta czy Don Kiszota do kojarzenia wybranych obrazΓ³w, motywΓ³w i treΕci, bΔdΔ cych czΔΕciΔ zbiorowej wyobraΕΊni. Od imienia gΕΓ³wnego bohatera pochodzi teΕΌ okreΕlenie robinsonada, czyli opowieΕΔ o peΕnej przygΓ³d podrΓ³ΕΌy, podczas ktΓ³rej bohater trafia, zwykle samotnie, w bezludne miejsce, gdzie kierujΔ c siΔ rozumem i doΕwiadczeniem, stara siΔ przetrwaΔ.
Na pierwsze kompletne wydanie Robinsona Crusoe w jΔzyku polskim przyszΕo czytelnikom czekaΔ ponad 300 lat. Fakt, ΕΌe powieΕΔ Defoe skΕada siΔ z trzech tomΓ³w, nie jest i nigdy nie byΕ powszechnie znany. W masie przerΓ³bek i adaptacji opowieΕci o sΕynnym rozbitku znalazΕo siΔ miejsce na rzetelne wydania pierwszych dwΓ³ch czΔΕci, lecz braku trzeciej jak siΔ zdaje nigdy nie zauwaΕΌano. W serii Biblioteka Narodowa ukaΕΌe siΔ jedno z nielicznych na Εwiecie opracowaΕ kompletnych, uwzglΔdniajΔ ce zarΓ³wno spΓ³jnoΕΔ trzech skΕadowych trylogii, jak i ujawniajΔ ce siΔ pomiΔdzy nimi napiΔcia. Sytuuje historiΔ Robinsona w kontekΕcie formalnej specyfiki brytyjskiej powieΕci XVIII wieku, a takΕΌe religijnych, politycznych i spoΕeczno-kulturowych uwarunkowaΕ epoki, znaczΔ co poszerzajΔ c popularne wyobraΕΌenia o sΕynnym rozbitku.