Pewnego dnia dwoje ludzi wpada na siebie w zbrojowni Instytutu Sztuki w Chicago. On jest doktorantem, ktΓ³ry prΓ³buje okieΕznaΔ destrukcyjne myΕli dziΔki kompulsywnym kalkulacjom dotyczΔ cym podrΓ³ΕΌy w czasie. Ona – faΕszerkΔ dzieΕ sztuki cierpiΔ cΔ na chorobΔ afektywnΔ dwubiegunowΔ , ktΓ³ra wyrokiem sΔ du zostaΕa skierowana na przymusowΔ psychoterapiΔ. Ich znajomoΕΔ nic w kwestii tych zaburzeΕ nie zmienia.
Jednak caΕa reszta, dziΔki spotkaniu, staje siΔ inna.
Aldo Damiani i Charlotte Regan – oboje obdarzeni obsesyjnymi, ekscentrycznymi osobowoΕciami – od pierwszej chwili walczΔ o to, by ze sobΔ nie byΔ. Im mocniej bowiem zakochujΔ siΔ w sobie (on, aspoΕeczny teoretyk, cierpiΔ cy na depresjΔ klinicznΔ ; ona, kompulsywna kΕamczucha z aktami autosabotaΕΌu na koncie), tym bardziej niepokojΔ ca staje siΔ ich wzajemna zaleΕΌnoΕΔ.