SNIELKI

“Tomasz August Olizarowski nalezy do grona poetow niesmiertelnych, mimo iz zaniedbanych. Urodzil sie w 1811 roku w Wojslawicach (rzeszowskie). Dwa lata mlodszy od Slowackiego, byl, jak Juliusz, uczniem slawnego Liceum Krzemienieckiego, i jak Juliusz zmarl w Paryzu jako wygnaniec, w roku 1879. Reszta zyciorysow obaj poeci roznia sie bardzo T. A. O. (tak go zwano) byl zolnierzem Powstania Listopadowego – jako dwudziestolatek!, potem konspirowal, potem siedzial w wiezieniu, potem go wyrzucono z kraju, zamieszkal w Londynie, potem w Paryzu; zahaczyl na krotko o Wielkopolske, znow wyjechal – tym razem do Belgii, by w 1864 roku wrocic do Paryza i osiasc w przytulku dla bezdomnych emigrantow w Ivry, gdzie los zetknal go z Cyprianem Norwidem… W dowym Domu sw. Kazimierza dogorywali glownie powstancy 1830, 1848, 1863, w roznym wieku, ale jednako poturbowani przez historie i polskosc.
Olizarowski byl zauroczony kresami, ukrainskoscia, zaliczaja go wiek do “szkoly ukrainskiej”. Ma te szkole charakteryzowac “idealizacja tradycji rycerskiej” oraz “wydobycie elementow buntu spolecznego”, “stopien realizmu, charakter zwiazku z kultura ludowa oraz stosunek do przeszlosci”.