Autobiograficzne opowiadanie Tancerka z Izu (1926) przyniosΕo mΕodemu Yasunariemu Kawabacie duΕΌy rozgΕos. Jego bohaterem i narratorem jest uczeΕ wyΕΌszej klasy liceum. Podczas samotnej podrΓ³ΕΌy po malowniczym pΓ³Εwyspie Izu spotyka mΕodziutkΔ tancerkΔ z wΔdrownej grupy artystycznej. Urzeczony jej wdziΔkiem zakochuje siΔ w niej, lecz pierwsze zauroczenie jest tyleΕΌ niespodziewane, co ulotne. PrzejmujΔ ca i liryczna historia o pierwszej miΕoΕci, dojrzewaniu i przemijaniu dzieje siΔ na tle piΔknych, jesiennych wzgΓ³rz.
ZbiΓ³r Tancerka z Izu. Opowiadania skΕada siΔ z piΔtnastu utworΓ³w, ktΓ³rych bohaterkami sΔ dziewczΔta i mΕode kobiety u progu samodzielnego ΕΌycia. SΕuΕΌΔ w gΓ³rskich pensjonatach, podejmujΔ pracΔ w mieΕcie, majΔ nowe koleΕΌanki, poznajΔ mΔΕΌczyzn. PlanujΔ swojΔ przyszΕoΕΔ. KsiΔ ΕΌkΔ zamyka przemowa noblowska Kawabaty.
Proza Yasunariego Kawabaty (1899?1972), oszczΔdna i elegancka, w ktΓ³rej autor utrwaliΕ pejzaΕΌ, kulturΔ i ducha swojej dawnej Japonii, spotkaΕa siΔ ze Εwiatowym uznaniem. W 1968 roku Kawabata, jako pierwszy JapoΕczyk, otrzymaΕ NagrodΔ Nobla w dziedzinie literatury, a jego utwory zostaΕy przetΕumaczone na wiele jΔzykΓ³w.