“Historia ΕrΓ³dziemia” to najbardziej oczekiwany przez fanΓ³w na caΕym Εwiecie (w caΕoΕci ukazaΕa siΔ tylko po angielsku i hiszpaΕsku, wybrane tomy natomiast opublikowano po polsku, francusku, niemiecku, szwedzku, wΔgiersku i rosyjsku) dwunastotomowy cykl ksiΔ ΕΌek wydanych przez Christophera Tolkiena na podstawie zapiskΓ³w i notatek, ktΓ³re pozostawiΕ jego ojciec.
Pod koniec 1937 roku J.R.R. Tolkien niechΔtnie odΕoΕΌyΕ na bok pracΔ nad bardzo juΕΌ teraz rozbudowanymi mitami i bohaterskimi legendami o Valinorze i ΕrΓ³dziemiu. MiaΕ bowiem nowe zadanie β rozpoczΔ Ε pisanie WΕadcy PierΕcieni. PiΔ ty tom Historii ΕrΓ³dziemia jest zwieΕczeniem dotychczasowych prac nad tΔ tematykΔ . Tolkien dopracowaΕ juΕΌ pΓ³ΕΊnΔ formΔ RocznikΓ³w Valinoru i RocznikΓ³w Beleriandu, Silmarillion byΕ bliski ukoΕczenia, a jego tekst zostaΕ znacznie wzbogacony. Mit o Muzyce AinurΓ³w staΕ siΔ osobnym dzieΕem, a legenda o upadku NΓΊmenoru pojawiΕa siΔ juΕΌ w swojej pierwotnej formie, wprowadzajΔ c do legendarium fundamentalne idee Kulistego Εwiata i Prostej Drogi na zaginiony ZachΓ³d. ΕciΕle zwiΔ zana z tymi tekstami byΕa niedokoΕczona opowieΕΔ o βpodrΓ³ΕΌach w czasieβ zatytuΕowana Utracona droga. MiaΕa ona poΕΔ czyΔ Εwiat NΓΊmenoru i ΕrΓ³dziemia z legendami zupeΕnie innych czasΓ³w i innych ludΓ³w. Tolkien opracowaΕ teΕΌ βsΕownik etymologicznyβ, w ktΓ³rym wyjaΕniΕ pochodzenie nazw i imion i w ten sposΓ³b stworzyΕ najbardziej obszerny opis elfickiego sΕownictwa.
Tylko znajomoΕΔ “Historii ΕrΓ³dziemia” pozwala wypeΕniΔ wszystkie luki w wiedzy o ΕrΓ³dziemiu i delektowaΔ siΔ w peΕni ogromem i bogactwem wykreowanego przez autora WΕadcy PierΕcieni Εwiata.