W dziele swoim Józef Flawiusz roztacza obraz najstraszniejszej tragedii, jaka w owej dobie spotkała Żydów, ich święte miasto i świątynię, która stanowiła symbol ich religijnej i narodowej tradycji.
Katastrofę tę szczegółowo opisał jedynie Józef Flawiusz jako uczestnik, a potem naoczny świadek tych dramatycznych wydarzeń.