DZIENNIK 1957-1958

“Nigdy niepublikowany sekretny dziennik Gustawa Herlinga-Grudzinskiego.
Pierwsze lata emigracji, zycie rodzinne i rozterki zawodowe. Poruszajaca, adresowana tylko do siebie relacja pisarza poszukujacego wlasnego miejsca w swiecie. Autoportret 38-letniego Herlinga-Grudzinskiego w najtrudniejszym okresie zycia.
Powstaly w latach 1971–1992 Dziennik pisany noca Gustawa Herlinga-Grudzinskiego stanowi jedno z najwazniejszych dziel diarystyki swiatowej. Dzis, dzieki sensacyjnemu znalezisku, jakiego dokonaly zona pisarza Lidia Croce i corka Marta Herling, w rece czytelnikow trafia nieznany, nigdy wczesniej niepublikowany dziennik pisarza z lat 1957–1958. Sam fakt, ze Herling-Grudzinski go nie zniszczyl, swiadczy o znaczeniu, jakie mialy dla niego te intymne zapiski.
Co o wielkim pisarzu mowi ten tajemniczy tekst? Czego nowego dowiemy sie o autorze Innego Swiata?
Gustaw Herling-Grudzinski zamieszkal w Neapolu w 1955 roku. Dziennikowe zapiski sa swiadectwem trudnych poczatkow nowego zycia — pisarz czuje sie jeszcze wyobcowany i nic nie zapowiada, ze Wlochy stana sie jego druga ojczyzna.
Czytelnicy znajacy monumentalny Dziennik pisany noca moga byc zaskoczeni szczeroscia i intymnym charakterem tego tekstu. Herling-Grudzinski opisuje burzliwe nieraz relacje i z ludzmi, a portrety wielu waznych postaci kultury polskiej goszczacych w domu Herlingow nie zawsze sa kreslone z zyczliwoscia. Stosunek do wlasnej tworczosci jest tu jeszcze niespokojny i dramatyczny, a zmarla samobojcza smiercia w 1952 roku pierwsza zona Krystyna powraca we wspomnieniach i dreczacych pisarza snach.
Dziennik 1957–1958 jest wreszcie dokumentem malzenstwa i ojcostwa, zycia rodzinnego i towarzyskiego w domu przy via Crispi oraz pracy dziennikarskiej i pisarskiej: lektur, obmyslania pierwszych opowiadan powstalych w tamtych latach, a takze nieukonczonej i zniszczonej przez Herlinga-Grudzinskiego autobiograficznej powiesci Ciemny staw.
Poetyka Dziennika 1957–1958 – gleboka prywatnosc i niemaskowana niczym szczerosc – ma tylko jednego adresata. Jest nim sam autor”.
(fragment wstepu Wlodzimierza Boleckiego).