Czasem najpiฤkniejsze rzeczy to te, ktรณrych nie widzimy.
Kiedy szesnastoletnia Tessa Dickinson ulega wypadkowi samochodowemu i traci wzrok na sto dni, ma wraลผenie, ลผe caลy jej ลwiat zostaล wywrรณcony do gรณry nogami. Czuje, ลผe pozbawiono jฤ normalnego ลผycia.
Przeraลผona, ลผe wzrok moลผe nigdy nie wrรณciฤ, Tessa jest przekonana, ลผe nie ma juลผ ลผadnego powodu do radoลci. Dziadkowie umieszczajฤ w lokalnej gazecie ogลoszenie o poszukiwaniu kogoล, kto pomoลผe jej w pisaniu poezji i blogowaniu, ktรณre tak jฤ cieszyลy. Chcฤ , ลผeby wnuczka ลผyลa jak dawniej.
Wtedy zjawia siฤ on, Weston Ludovico, chลopiec w wieku Tessy, o jasnych oczach, optymistycznym uลmiechu… i bez nรณg.
Weston wie, co dziewczyna moลผe czuฤ, wiฤc postanawia jej pomรณc. Stawia jeden warunek โ nikt nie powie jej o jego niepeลnosprawnoลci. Poniewaลผ Tessa nie widzi, odnosi siฤ do chลopaka z pogardฤ , ale dla Westona sฤ to najbardziej niezwykลe i autentyczne uczucia: byฤ traktowanym jak normalna osoba, a nie tylko przez pryzmat swojej ลzawej historii. Wiฤc wraca.
Znowu i znowu, i znowu.
