LUDZIE NA MOSCIE

“Wislawa Szymborska dlugo kazala wyczekiwac czytelnikom na kazda ksiazke. Tom Ludzie na moscie ukazal sie w dziesiec lat po Wielkiej liczbie (1976). Mimo ze wierszy w nim jest zaledwie 22, wiele z nich weszlo na stale do kanonu polskiej poezji (O smierci bez przesady, Do arki, Jarmark cudow, Glos w sprawie pornografii).
Powstawaly one w okresie szczegolnym – narastania w Polsce ducha oporu wobec socjalistycznej rzeczywistosci, stanu wojennego i ponurych lat 80.
W wierszach tych (uhonorowanych nagroda podziemnej Solidarnosci) malo jest bezposrednich odniesien do owczesnej sytuacji politycznej, ale –jak pisze Poetka w glosnym wierszu Dzieci epoki: „Chcesz czy nie chcesz, (…) O czym mowisz, ma rezonans, / o czym milczysz, ma wymowe / tak czy owak polityczna”.